Waar vandaan? - persglas

persglas titel
sub titel
Ga naar de inhoud

Waar vandaan?

Herkomst
Je kunt de geschiedenis van Europa in de eerste helft van de twintigste eeuw terugzien in de fabricage van glas. Fabrieken die in de Bohemen, Ertsgebergte en de Sudeten aan de ene kant van Duitsland lagen en in Elzas-Lotharingen aan de andere kant, zijn diverse keren van nationaliteit/identiteit veranderd. Bedrijven van joodse eigenaars, zoals Joseph Inwald en Samuel Reich, werden na 1938 onteigend en in diverse onderdelen opgeknipt. De mallen van de fabrieken kom je daarna bij vele andere bedrijven tegen. Door het langdurige gebruik van de oude mallen werd de kwaliteit van de producten steeds minder.
Na het einde van de 2e Wereldoorlog werd alles opnieuw op zijn kop gezet. Vrijwel alle (19) Duitse glasfabrieken in het communistische gebied (DDR) werden onteigend en ondergebracht in V.E.B.’s (Volks Eigene Betriebe). Na 1965 werd een andere weg ingeslagen, om na de hereniging (Die Wende in 1989) te worden opgeheven of op te gaan in allerlei conglomeraties (als Walther, Schott).

In Tsjecho-Slowakije bleef de kwaliteit met op de Westerse markt gerichte moderne producten beter op peil. Alle fabrieken waren verenigd in het SKLO. Dat bood de kans goede ontwerpers voor de hele groep te laten werken.
In West-Duitsland werd steeds minder geproduceerd, de concurrentie met de Oostblok fabrieken was niet vol te houden. Net als in de fabrieken in de Verenigde Staten, Nederland, België, Frankrijk en Engeland. Tussen 1960 en 1990 loopt de meeste productie van gebruiksglas daar op zijn eind. Fabrieken die overleven concentreren zich op zeer luxueuze kristallen producten. Langzaam aan gaat de productie van regulier glaswerk naar lage lonen landen.

Van glaswerk is het moeilijk de herkomst te bepalen. Soms staat er een landnaam in, maar weet je nog de fabriek niet. In de loop der tijd zijn heel wat fabrieken ‘op de fles gegaan’ of zijn gefuseerd, uitzoeken dus. Licenties en modelnamen gingen dan over van de ene naar de andere fabriek, wat het determineren nog moeilijker maakt. En ook de jarenlange verdeling in Oost en West in Europa met daarbij behorende onteigeningen en naamsveranderingen.
Terug naar de inhoud